Teksty » Nowy Testament - Rakowski » Ewangelia Łukasza » Rozdział 21
«  Ewangelia Łukasza 20 Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A pojźrzawszy ujźrzał rzucające dary swoje do skarbu bogate ludzi. [2] »Ujźrzał też i niektórą wdowę ubogą wrzucającą tamże dwa drobne pieniążki, [3] »I rzekł: Prawdziwie mówię wam, iż wdowa uboga ta więcej niż ci wszyscy wrzuciła. [4] »Abowiem wszyscy ci, z tego co im zbywa, wrzucili do darów Bożych; a ta z niedostatku swego wszytkę żywność, którą miała, wrzuciła. [5] »A gdy niektórzy mówili o Kościele, iż był kamieńmi pięknymi i upominkami ochędożony, rzekł: [6] »Te rzeczy którym się przypatrujecie; przyjdą dni w które nie będzie zostawion kamień na kamieniu, któryby nie był rozwalon. [7] »I spytali go, mówiąc: Nauczycielu, kiedyż wżdy te rzeczy będą? i co za znamię, gdy się mają te rzeczy dziać? [8] »A on rzekł: Baczcie żebyście nie byli zwiedzieni; Bo wiele ich przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Iż ja jestem; i czas się przybliżył; nie chodźcież tedy za nimi. [9] »A gdy usłyszycie wojny i powstawania, nie strachajcie się; abowiem potrzeba aby się te rzeczy stały wprzód; ale nie wnet koniec. [10] »Tedy im mówił: Powstanie naród przeciw narodowi, i Królestwo przeciw Królestwu; [11] »I trzęsienia ziemie wielkie miejscami, i głody, i powietrza będą, strachy też i znamiona z nieba wielkie będą. [12] »A przed tymi rzeczami wszytkimi rzucą na was ręce swe, i będą prześladować, podawając do zgromadzenia i do ciemnic, wiedzione przed Króle i przed Starosty, dla imienia mego. [13] »A przyda się wam to na świadectwo. [14] »Kładźcie tedy do serc waszych, żebyście wprzód nie myślili coby odpowiedać. [15] »Abowiem ja dam wam usta i mądrość, której nie będą mogli odeprzeć, ani się zprzeciwić wszyscy przeciwnicy waszy. [16] »A będziecie wydani i od rodziców i braciej i krewnych i przyjaciół; i śmiercią zgładzą niektóre z was. [17] »I będziecie znienawidzeni od wszytkich dla imienia mego. [18] »A włos z głowy waszej nie zginie. [19] »W wytrwaniu waszym otrzymawajcie dusze wasze; [20] »A gdy ujźrzycie obtoczone od wojsk Jeruzalem, tedy wiedzcie, że się przybliżyło ono spustoszenie jego. [21] »Tedy ci co są w Judskiey ziemi, niech uciekają na góry; i którzy są w pojśrzód jego, niech ustąpią; a którzy są na polach, niechaj nie wchodzą do niego. [22] »Abowiem dni pomsty te są, aby się wypełniły wszytkie rzeczy które napisane są. [23] »A biada brzemiennym i piersiami karmiącym w one dni. Abowiem będzie ścisk wielki na ziemi, i gniew w ludu tym. [24] »I polegną ostrzem miecza, i zapędzą je w niewolą do wszytkich narodów; a Jeruzalem deptane będzie od Poganów, aż się wypełnią czasy Poganów. [25] »I będą znamiona na słońcu i księżycu i gwiazdach; a na ziemi uciśnienie narodów z rospaczej, gdy szum wypuści morze i nawałność. [26] »Gdy dusze pozbywać będą ludzie od bojażni i oczekawania rzeczy przychodzących na świat; abowiem mocy niebieskie zatrzęsione będą. [27] »A tedy ujźrzą Syna człowieczego przychodzącego w obłoku z mocą i sławą wielką. [28] »A gdy się poczną te rzeczy dziać, poglądajcie, a podnoście głowy wasze, iż się przybliża ono odkupienie wasze. [29] »I powiedział im przypowieść: Pojźrzycie na figę i na wszytkie drzewa. [30] »Kiedy się pukają już, na to patrząc, sami z siebie poznawacie, że już blisko lato jest; [31] »Także i wy, gdy ujźrzycie, iż się te rzeczy dzieją, poznawajcie, że blisko jest ono Królestwo Boże. [32] »Amen mówię wam, że nie przeminie rodzaj ten, ażby się wszytkie rzeczy sstały. [33] »Niebo i ziemia przeminą, ale mowy moje nie przeminą. [34] »A strzeżcie samych siebie, aby kiedy nie były obciążone wasze serca obżarstwem i opilstwem i pieczołowaniem tego żywota, a z nagłaby na was przyszedł dzień on. [35] »Abowiem jako sidło nadejdzie na wszytki którzy siedzą na obliczu wszytkiej ziemi. [36] »Czujcie tedy, na każdy czas modląc się, abyście byli, za godne poczytani, żebyście mogli uciec od tych rzeczy wszytkich, które się mają sstać, i żebyście stanęli przed Synem człowieczym. [37] »A był we dni w Kościele ucząc; a w nocy wychodząc nocował na górze nazwanej Oliwną. [38] »A wszytek lud poraniał się do niego w Kościele słuchać go. 
«  Ewangelia Łukasza 20 Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22  »