Teksty » Nowy Testament - Rakowski » Ewangelia Łukasza » Rozdział 17
«  Ewangelia Łukasza 16 Ewangelia Łukasza 17 Ewangelia Łukasza 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I rzekł do uczniów: Niepodobna jest żeby nie miały przyść zgorszenia; lecz biada onemu przez ktogo przychodzą! [2] »Pożyteczno jemu, gdyby młyna osłowego kamień włożony około szyje jego, i wrzuconyby był w morze, niźliby miał zgorszyć jednego z małych tych. [3] »Strzeżcie samych siebie. A jeśliby zgrzeszył przeciw tobie brat twój, zfukaj go; a jeśliby się kajał, odpuść mu. [4] »A jeśliby siedmkroć na dzień zgrzeszył przeciw tobie, i siedmkroć przez dzień nawrócił się ku tobie, mówiąc: Kaję się; odpuścisz mu. [5] »I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary. [6] »A Pan rzekł: Jeślibyście mieli wiarę jako ziarno gorczyczne, mówilibyście Sykaminowi temu: Wykorzeń się, a wsadź się w morzu, i usłuchałby was. [7] »I któż z was jest coby niewolnika miał orzącego abo pasącego, który, gdyby się z rolej wrócił, rzecze mu wnet: Przystąpiwszy usiądź. [8] »Ale zaż nie rzecze mu: Nagotuj cobych wieczerzał, i przepasawszy się służ mi, aż się najem i napiję; a potym jeść i pić będziesz ty? [9] »Zali dziękuje niewolnikowi onemu iż uczynił to co mu rozrządzono? Nie widzi mi się. [10] »Także i wy gdybyście uczynili wszytkie rzeczy które wam są rozrządzone, mówcie: Iż niewolnicy nieużyteczni jesteśmy; bo cośmy byli winni uczynić, uczyniliśmy. [11] »I sstało się gdy szedł do Jeruzalem, a on przechodził przez pojśrzodek Samaryey i Galileiey. [12] »A gdy wchodził on do niektórego miasteczka, zabieżeli mu dziesięć mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka; [13] »A oni podnieśli głos, mówiąc: Jezusie Mistrzu zmiłuj się nad nami. [14] »A ujźrzawszy rzekł im: Szedszy okażcie się Ofiarownikom. I sstało się gdy szli oni, oczyścieni byli. [15] »A jeden z nich, ujźrzawszy że był uzdrowiony, wrócił się głosem wielkim sławiąc Boga. [16] »I padł na oblicze u nóg jego, dziękując mu; a on był Samarytan. [17] »A Jezus odpowiedziawszy rzekł: Zaż nie dziesięć oczyścionych było? a oni dziewięć gdzie? [18] »Nie nalezieni są którzyby się wrócili dać Bogu chwałę, jedno cudzoziemiec ten? [19] »I rzekł mu: Wstawszy idź; wiara twa zachowała cię. [20] »A będąc spytany od Faryzeuszów, kiedyby miało przyść ono królestwo Boże, odpowiedział im, i rzekł: Nie przychodzi ono królestwo Boże z postrzeżeniem. [21] »Ani rzeką: Oto tu, abo, oto tam. Abowiem oto ono królestwo Boże między wami jest. [22] »A rzekł do uczniów: Przyjdą dni, gdy będziecie żądali jeden ze dni Syna człowieczego widzieć; a nie oglądacie. [23] »I rzeką wam: Oto tu, abo, oto tam; nie odchodźcie, ani ścigajcie. [24] »Jako bowiem błyskawica błyskając się od jednej strony pod niebem na drugą która jest pod niebem świeci: tak będzie i syn człowieczy w dzień swój. [25] »Lecz pierwej potrzeba mu wiele cierpieć, i odrzuconym być od rodzaju tego. [26] »A jako było we dni Noego, tak będzie i we dni Syna człowieczego. [27] »Jedli, pili, żenili się, i za mąż wydawali, aż do dnia którego wszedł Noe do Korabia; i przyszedł potop, i wytracił wszytkie. [28] »Także też jako się działo we dni Lotowe: jedli, pili, kupowali, przedawali, sadzili, budowali, [29] »A którego dnia wyszedł Lot od Sodomów, spadł ogień i siarka z nieba, i wytracił wszytkie. [30] »Wedle tych rzeczy będzie, którego dnia się syn człowieczy objawi. [31] »Onego to dnia kto będzie na dachu, a naczynia jego w domu, niech nie sstępuje brać ich; a kto na roli, także niech się nie wraca do tych rzeczy które są po zad. [32] »Pomnicie żonę Lotowę. [33] »Ktobykolwiek szukał duszę swą zachować, straci ją; a ktokolwiekby stracił ją, żywą uczyni ją. [34] »Mówię wam: Onej nocy będą dwa na łożu jednym; jeden wzięt będzie, a drugi zostawiony będzie; [35] »Dwie będą mielące społu; jedna wzięta będzie, a druga zostawiona będzie. [36] »Dwaj będą na roli; jeden wzięt będzie, a drugi zostawiony będzie. [37] »A odpowiedziawszy mówią mu: Gdzież Panie? A on rzekł im: Gdzie ciało, tam się zgromadzą i Orłowie. 
«  Ewangelia Łukasza 16 Ewangelia Łukasza 17 Ewangelia Łukasza 18  »