Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I sstało się gdy był on na niektórym miejscu modląc się, gdy przestał, rzekł niektóry z uczniów jego do niego: Panie, naucz nas modlić się, jako i Jan nauczył ucznie swe.
[2] »I rzekł im: Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz któryś na niebiesiech, niech się święci imię twoje; niech przyjdzie ono Królestwo twoje; niech się sstanie ona wola twoja, jako w niebie, tak i na ziemi.
[3] »Chleba naszego onego powszedniego daj nam na każdy dzień.
[4] »I odpuść nam grzechy nasze; bo i my odpuszczamy każdemu winowajcy naszemu. I nie wwódź nas w pokuszenie, ale wyrwi nas od onego złego.
[5] »I rzekł do nich: Któż z was mieć będzie przyjaciela, i pójdzie do niego o pułnocy, i rzecze mu: Przyjacielu, pożycz mi trojga chlebów?
[6] »Abowiem przyjaciel mój przyszedł z drogi do mnie, a nie mam cobym położył przedeń.
[7] »A on wewnątrz odpowiedziawszy rzekłby: Nie zadawaj mi prace; już drzwi zamkniono, a dziatki moje ze mną na łożu są; nie mogę wstawszy dać ci.
[8] »Mówię wam: Chociażby nie dał mu wstawszy, dla tego iż jest jego przyjacielem, wszakże dla niewstydliwości jego wstawszy da mu ile potrzebuje.
[9] »I ja wam mówię: Proście a będzie wam dano; szukajcie a najdziecie; kołaccie a otworzono wam będzie.
[10] »Każdy bowiem proszący, bierze; a szukający znajduje; a kołacącemu, będzie otworzono.
[11] »A którego z was Ojca prosić będzie syn o chleb, zali kamień poda jemu? A jeśli o rybę, izali miasto ryby węża poda jemu?
[12] »Abo jeśliby prosił o jaje, izali poda mu niedźwiadka?
[13] »Jeśli tedy wy złymi będąc, umiecie dobre datki dawać dzieciam waszym, jako daleko więcej Ociec on z nieba da ducha świętego proszącym go?
[14] »I był wyrzucający czarta, a on był niemy; i sstało się gdy czart wyszedł, przemówił niemy; i dziwowały się ony tłumy.
[15] »A niektórzy z nich rzekli: W Beelzebulu Książęciu czartów wyrzuca czarty.
[16] »A drudzy kusząc, znamienia od niego szukali z nieba.
[17] »A on wiedząc myślenia ich, rzekł im: Każde Królestwo rozdzielone przeciwko sobie, spustoszone bywa, i dom przeciw domowi upada.
[18] »A jeśli i szatan rozdzielony przeciw sobie jest, jako się ostoi królestwo jego? iż mówicie, że ja w Beelzebulu wyrzucam czarty.
[19] »A jeśliż ja w Beelzebulu wyrzucam czarty, synowie waszy w kim wyrzycają? dla tego sędźmi waszymi oni będą.
[20] »Ale jeśliż ja w palcu Bożym wyrzucam czarty, tedy uprzedziło do was ono Królestwo Boże.
[21] »Gdy on który silen jest uzbrojony strzeże swego pałacu, w pokoju są majętności jego.
[22] »A gdyby silniejszy niźli on nadszedszy zwyciężył go, zupełną zbroję jego odejmuje w której ufał, i łupy jego rozdawa.
[23] »Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest; a który nie zgromadza ze mną, rozprasza.
[24] »Kiedy nieczysty duch wychodzi od człowieka, przechadza się po miejscach bezwodnych, szukając odpoczynku; a nie najdując, mówi: Wrócę się do domu mego, skądem wyszedł.
[25] »I przyszedszy znajduje umieciony i ochędożony.
[26] »Tedy idzie i bierze siedm innych duchów gorszych nad się; a wszedszy mieszkają tam, i bywają rzeczy ostatnie człowieka onego gorsze niż pierwsze.
[27] »A sstało się gdy mówił on te rzeczy, podnióższy niektóra niewiasta głos z tłumu, rzekła mu: Szczęśliwy żywot który cię nosił, i piersi któreś sał!
[28] »A on rzekł: I owszem szczęśliwi którzy słuchają mowy Bożej, i strzegą jej.
[29] »A gdy się tłumów nazgromadzało, począł mówić: Rodzaj ten jest zły; domaga się znamienia, a znamię nie będzie dane jemu, jedno ono znamię Jonasza Proroka.
[30] »Jako bowiem był Jonasz znamieniem Niniwitom, tak będzie i Syn człowieczy rodzajowi temu.
[31] »Królowa z południa, powstanie na sądzie z mężmi rodzaju tego, i osądzi je; iż przyszła z krajów ziemie słuchać mądrości Salomonowey; a oto więcej niż Salomon tu jest.
[32] »Mężowie Niniwitscy powstaną na sądzie z rodzajem tym, i osądzą go; iż się pokajali na obwoływanie Jonaszowe; a oto więcej niż Jonasz tu jest.
[33] »A żaden świece zapaliwszy, w skrytości nie kładzie, ani pod korzec, ale na świecznik, aby wchodzący na światło patrzali.
[34] »Świecą ciała, jest oko; gdyby tedy oko twe proste było, całe też ciało twe świetne jest; A jeśliby złe było, i ciało twe ciemne będzie.
[35] »Patrzajże tedy żeby światłość która w tobie jest, ciemnością nie była.
[36] »Jeśli tedy ciało twe całe świetne jest, nie mając jakiej cząstki ciemnej, będzie świetne całe, jako kiedy świeca blaskiem swoim oświeca cię.
[37] »A gdy mówił, prosił go Faryzeusz niektóry aby obiedwał u niego; wszedszy tedy usiadł.
[38] »A Faryzeusz ujźrzawszy dziwował się, że się pierwej nie umył przed obiadem.
[39] »A rzekł Pan do niego: Teraz wy, Faryzeuszowie to co jest z wierzchu kubka i misy oczyściacie, lecz co jest wewnątrz waszego pełno jest drapiestwa i złości.
[40] »Bezrozumni, i zaż on który uczynił to co jest zwierzchu, i tego co jest wewnątrz nie uczynił?
[41] »Wszakże to co macie dajcie jałmużnę, a oto wszytkie rzeczy czyste wam są.
[42] »Ale biada wam Faryzeuszom, iż dawacie dziesięcinę z miętki i z ruty, i z każdej jarzyny, a omijacie sąd, i miłość Bożą: ty rzeczy trzeba było czynić, a onych nie opuszczać.
[43] »Biada wam Faryzeuszowie, iż miłujecie pierwsze zasiadanie w zgromadzeniach, i pozdrawiania na rynkach.
[44] »Biada wam uczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudnicy, iż jesteście jako groby nieznaczne, a ludzie przechadzający się po wierzchu ich niewiedzą.
[45] »A odpowiedziawszy niektóry z zakonnych Nauczycielów mówił mu: Nauczycielu, to mówiąc, i nas hańbisz.
[46] »A on rzekł: I wam zakonnym Nauczycielom biada, iż ociążacie ludzi brzemiony trudnymi ku noszeniu, a sami się jednym z palców swych nie dotykacie onych brzemion.
[47] »Biada wam, iż budujecie pamiątki Proroków, a ojcowie waszy pozabijali je.
[48] »Świadczycie tedy i zezwalacie na uczynki ojców waszych; iż oni pozabijali je, a wy budujecie ich groby;
[49] »Dla tego też mądrość Boża rzekła: Poślę do nich Proroki i Apostoły, i z nich niektóre zabiją i prześladować będą.
[50] »Aby szukano krwie wszytkich Proroków, która jest wylana od założenia świata od rodzaju tego.
[51] »Od krwie Abelowey aż do krwie Zacharyasza straconego między ołtarzem i domem. Zaiste mówię wam, szukana będzie od rodzaju tego.
[52] »Biada wam zakonnym Nauczycielom, iżeście odjęli klucz znajomości; samiżeście nie weszli, a wchodzących hamowaliście.
[53] »A gdy mówił on te rzeczy do nich, poczęli uczeni w piśmie i Faryzeuszowie srodze nań nacierać, i przywodzić do mówienia o wielu rzeczach;
[54] »Czyhając nań, i szukając ułowić co z ust jego, aby go oskarżyli.