Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I wszedł zaś do zgromadzenia; a był tam człowiek uschłą rękę mając.
[2] »I podstrzegali go, jeśliby go uzdrowił w Szabaty; aby go oskarżyli.
[3] »I mówi człowiekowi uschłą rękę mającemu: Wstań w pojśrzodek.
[4] »I mówi im: Godzili się w Szabaty dobrze czynić, abo źle czynić? duszę zachować, abo zabić? A oni milczeli.
[5] »I pojźrzawszy po nich zgniewem, zasmuconym będąc, nad strętwieniem serca ich, mówi człowiekowi: Wyciągni rękę twą! i wyciągnął; i przywrócona jest ręka jego zdrowa jako druga.
[6] »A wyszedszy Faryzeuszowie, wnet z Herodyany spólną radę uczynili przeciwko jemu, jakoby go stracili.
[7] »A Jezus ustąpił z uczniami swymi nad morze; a wielkie mnóstwo z Galileiey szło za nim, i z Judskiey ziemie,
[8] »I z Jerozolimy i z Idumeiey i zza Jordania; i tych wielkie mnóstwo którzy około Tyru i Sydonu, usłyszawszy te rzeczy które czynił, przyszło do niego.
[9] »I rzekł uczniom swym, żeby łódka go czekała, dla tłumu, aby go nie cisnęli.
[10] »Abowiem wiele ich uzdrawiał, tak iż nań upadali, aby się go dotykali, ilekolwiek ich miało choroby.
[11] »A duchowie nieczyści gdy go upatrzyli, upadali przed nim, i krzyczeli, mówiąc: Żeś ty jest on Syn Boży!
[12] »I wielce je fukał, żeby go jawnym nie czynili.
[13] »I wstępuje na górę, i przyzywa które sam chciał; i przyszli do niego.
[14] »I postanowił dwanaście, aby byli z nim, i aby je posłał obwoływać.
[15] »I żeby mieli zwierzchność uzdrawiać choroby, i wyrzucać czarty.
[16] »I włożył na Symona imię Piotr;
[17] »A Jakuba onego Zebedeuszowego, i Jana brata Jakubowego, i włożył na nie imiona Boanerges, co jest: synowie gromu;
[18] »I Andrzeia, i Filippa, i Bartłomieia, i Mattheusza, i Thomasza, i Jakuba onego Alfeuszowego i Taddeusza, i Symona Kananitczyka.
[19] »I Judasza Iskaryota, który go też wydał. I przychodzą do domu.
[20] »I schodzi się zasię tłum, tak iż nie mogli oni, ani chleba jeść.
[21] »I usłyszawszy jego powinowaci, wyszli pojmać go; Bo mówili, iż się zapamiętał.
[22] »A uczeni w Piśmie, którzy z Jerozolimów byli zstąpili, mówili: Iż Beelzewula ma, a iż w Książęciu czartów wyrzuca czarty.
[23] »A przyzwawszy ich, w przypowieściach im mówił: Jakoż może szatan szatana wyrzucać?
[24] »A jeśliby Królestwo przeciw samemu sobie było rozdwojone, nie może się ostać Królestwo ono;
[25] »I jeśliby dom przeciw samemu sobie był rozdzielony, nie może się ostać dom on;
[26] »I jeśli szatan powstał przeciw samemu sobie, rozdzielony jest, i nie może się ostać, ale koniec ma.
[27] »Żaden nie może naczynia tego który silen jest, wszedszy w dom jego, rozchwycić, jeśliby pierwej onego, który silen jest nie związał; a tedy dom jego rozchwyci.
[28] »Amen mówię wam, że odpuszczone będą wszytki zgrzeszenia synom ludzkim, i bluźnierstwa, którymikolwiekby bluźnili;
[29] »Lecz ktobykolwiek bluźnił przeciw duchowi świętemu, nie ma odpuszczenia na wieki, ale winien jest wiecznego sądu.
[30] »Iż mówili: Ducha nieczystego ma.
[31] »Przychodzą tedy bracia i matka jego; a na dworze stojąc, posłali do niego wołając go.
[32] »A siedział tłum około niego; a opowiedziano mu: Oto matka twoja, i bracia twoi na dworze, szukają cię.
[33] »I odpowiedział im, mówiąc: Któż jest matka moja, abo bracia moi?
[34] »A pojźrzawszy wokoło na one którzy około niego siedzieli, mówi: Oto, matka moja, i bracia moi!
[35] »Abowiem ktobykolwiek czynił wolę Bożą, ten bratem moim, i siostra moją, i matką moją jest.