Teksty » Nowy Testament - Rakowski » Ewangelia Marka » Rozdział 16
«  Ewangelia Marka 15 Ewangelia Marka 16 Ewangelia Łukasza 1  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A gdy minął Szabat, Marya Magdalena, i Marya Jakubowa, i Salome nakupiły wonnych rzeczy, aby przyszedszy namazały go. [2] »A barzo rano jednego dnia z Szabatów, przychodzą do grobu, gdy wschodziło słońce. [3] »I mówiły między sobą: Któż odwali nam kamień od drzwi grobowych? [4] »A pojźrzawszy, upatrują, iż był odwalony on kamień; abowiem był wielki srodze. [5] »A wszedszy w grób, ujźrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, przyodzianego w długą szatę białą; i zdumiały się. [6] »A on mówi im: Nie zdumiewajcie się; Jezusa szukacie Nadzarethskiego, onego ukrzyżowanego; wzbudzon jest, nie masz go tu; oto miejsce, gdzie go było położono. [7] »Ale idźcie, powiedzcie uczniom jego, i Piotrowi, iż was uprzedza do Galileiey; tam go oglądacie, jako wam powiedział. [8] »A wyszedszy prędko uciekły od grobu: abowiem zięło je drzżenie, i zapamiętanie; i nikomu nic nie powiedały; bo się bały. [9] »A wstawszy Jezus rano pierwszego dnia Szabatu, ukazał się naprzód Maryey Magdalenie, z której był wyrzucił siedm czartów. [10] »Ona szedszy, oznajmiła onym którzy z nim bywali, żałującym, i płaczącym. [11] »A oni usłyszawszy iż żywie, i jest widzian od niej, nie wierzyli. [12] »A potym dwiema z nich przechadzającym się, objawił się w innym kształcie, idącym do wsi. [13] »A oni odszedszy oznajmili drugim; lecz ani onym uwierzyli. [14] »Naostatek onym społu siedzącym jedennaście objawił się, i urągał niedowiarstwu ich, i zatwardzeniu serca; iż onym, którzy się przypatrowali jemu wzbudzonemu, nie uwierzyli. [15] »I rzekł im: Szedszy na świat wszytek, obwoływajcie Ewanielią wszemu stworzeniu. [16] »Ktoby uwierzył i byłby ponurzony zbawion będzie; a ktoby nie uwierzył, będzie osądzony. [17] »A znamiona za onymi którzy uwierzą ty pójdą: W imię moje czarty wyrzucać będą; języki mówić będą nowymi; [18] »Węże będą brać, i choćby śmiertelnego co pili, nie zaszkodzi im; na niemocne ręce położą, i dobrze się mieć będą. [19] »Onci tedy Pan potym gdy mówił z nimi, wzięty jest do nieba, i usiadł na prawicy Bożej. [20] »A oni wyszedszy obwoływali wszędy, gdy Pan spólnie sprawował, i mowę utwierdzał przez pozad idące znamiona, Amen. 
«  Ewangelia Marka 15 Ewangelia Marka 16 Ewangelia Łukasza 1  »