Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A wnet z poranku spólną radę uczyniwszy Przedniejszy Ofiarownicy z starszymi i uczonymi w Piśmie, i wszytka siedząca Rada, związawszy Jezusa odwiedli, i podali Piłatowi;
[2] »I spytał go Piłat: Tyśżeś jest on Król Żydowski? A on odpowiedziawszy rzekł mu: Ty mówisz.
[3] »I skarżyli nań Przedniejszy Ofiarownicy wielce.
[4] »A Piłat zasię spytał go mówiąc: Nie odpowiedasz nic? oto jako wiele świadczą przeciwko tobie.
[5] »A Jezus przedsię nic nie odpowiedział, tak iż się dziwował Piłat.
[6] »A na święto wypuszczał im jednego więźnia, któregoby żądali.
[7] »I był niektóry nazwany Barabbaszem, z rozruch czyniącymi związany, którzy w rozruchu mężobójstwo popełnili byli.
[8] »A zawoławszy tłum, począł prosić oto, jako zawżdy czynił im.
[9] »A Piłat odpowiedział im, mówiąc: Chceciesz wypuszczę wam onego Króla Żydowskiego?
[10] »(Wiedział bowiem, iż przez zazdrość wydali go byli Przedniejszy Ofiarownicy.)
[11] »Lecz Przedniejszy Ofiarownicy wzruszyli tłum, iżby im radszej Barabbasza puścił.
[12] »A Piłat odpowiedziawszy, zasię rzekł im: Cóż tedy chcecie uczynię onemu którego zowiecie Królem Żydowskim?
[13] »A oni zasię krzyknęli: Ukrzyżuj go!
[14] »A Piłat mówił im: Cóż bowiem złego uczynił? A oni obficie krzyczeli: Ukrzyżuj go!
[15] »A Piłat chcąc tłumowi dosyć uczynić, puścił im Barabbasza, a podał Jezusa ubiczowawszy aby był ukrzyżowan.
[16] »A żołnierze odwiedli go na podwórze, które jest ratuszem, i zwoływają wszytkiej roty;
[17] »I przyodziewają go purpurą, i kładą nań uplótszy cierniową koronę;
[18] »I poczęli pozdrawiać go: Bądź pozdrowiony Królu Żydowski!
[19] »I bili jego głowę trzciną, i plwali nań, i upadając na kolana, kłaniali się jemu.
[20] »A gdy się naigrali z niego, zwlekli go z purpury, i przyodziali go w szaty własne; i wywiedli go aby go ukrzyżowali.
[21] »I gwałtem przymusili przemijającego niektórego Symona Cyreneyczyka (idącego z rolej ojca Alexandrowego i Rufiego) aby niósł krzyż jego.
[22] »I wiodą go na Golgota miejsce, co jest przełożone: trupich głów Miejsce.
[23] »I dali mu pić z mirrą przyprawione wino; a on nie wziął.
[24] »I ukrzyżowawszy go, rozdzielili szaty jego, rzucając los o nie, ktoby co miał wziąć.
[25] »A była godzina trzecia, i ukrzyżowali go.
[26] »Był też napis obwinienia jego napisany: On Król Żydowski.
[27] »A z nim krzyżują dwu zbójców; jednego po prawicy, a jednego po lewicy jego.
[28] »I wypełniło się Pismo, które mówi: I z nieprawymi jest policzon.
[29] »A mimo chodzący bluźnili go, kiwając głowami swymi, i mówiąc: Ehej który rozwalasz kościół, a we trzech dnioch budujesz;
[30] »Zachowaj samego siebie, i zstąp z krzyża!
[31] »Także i przedniejszy Ofiarownicy naigrawając, jedni do drugich z uczonymi w piśmie mówili: Inne zachowywał, a samego siebie zachować nie może.
[32] »Christus on Król Izraelski niech zstąpi teraz z krzyża, abyśmy widzieli i uwierzyli. Ci też co z nim byli ukrzyżowani, urągali mu.
[33] »A gdy była godzina szósta, ciemność się stała po wszytkiej ziemi, aż do godziny dziewiątej.
[34] »A godziny dziewiątej zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi! Eloi! lamma sabachthani? co jest przełożone: Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?
[35] »A niektórzy z onych co tam stali usłyszawszy mówili: Oto Eliasza woła.
[36] »A bieżawszy jeden i napełniwszy gębkę octem, i włożywszy na trzcinę napoił go, mówiąc: Niechajcie; patrzajmy jeśli przyjdzie Eliasz zdejmować go.
[37] »A Jezus wypuściwszy głos wielki, wytchnął.
[38] »I zasłona kościelna rozdarła się na dwoje od wierzchu aż do dołu.
[39] »A ujźrzawszy Setnik który stał przeciwko niemu, iż tak krzyknąwszy wytchnął, rzekł: Prawdziwie człowiek ten synem był Bożym.
[40] »Były też i niewiasty z daleka przypatrując się, między którymi była Marya Magdalena, i Marya Jakuba małego, i Jozego matka, i Salome.
[41] »Które też gdy były w Galileiey, chodziły za nim i służyły mu; i innych wiele, które były wstąpiły z nim do Jerozolimy.
[42] »A gdy już wieczór był, (ponieważ był dzień przygotowania, co jest, przedszabacie.)
[43] »Przyszedł Józef on z Arymatyey, uczciwy Senator, który też sam był oczekawający onego królestwa Bożego, i ośmieliwszy się wszedł do Piłata, i prosił o ciało Jezusowe.
[44] »A Piłat się dziwował jeśliby już umarł; a wezwawszy Setnika, pytał go dawnoli umarł.
[45] »I dowiedziawszy się od Setnika, darował ciało Józefowi.
[46] »A on kupiwszy prześcieradło, i ziąwszy go, uwinął w prześcieradło; i położył go w grobie który był wyciosan z opoki; i zatoczył kamień do drzwi grobowych.
[47] »A Marya Magdalena, i Marya Jozego, przypatrowały się kędy go kładziono.