Teksty » Nowy Testament - Rakowski » Ewangelia Mateusza » Rozdział 6
«  Ewangelia Mateusza 5 Ewangelia Mateusza 6 Ewangelia Mateusza 7  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Strzeżcie abyście sprawiedliwości waszej nie czynili przed ludźmi, aby się wam przypatrowano; bo inaczej zapłaty nie macie u onego Ojca waszego, który jest na niebiesiech. [2] »Gdybyś tedy czynił jałmużnę, nie będziesz trąbił przed sobą, jako obłudnicy czynią w zgromadzeniach i po przecznicach, aby byli sławieni od ludzi; Amen powiedam wam: Już mają zapłatę swoję. [3] »A ty gdy czynisz jałmużnę, niechaj niewie lewica twoja, co czyni prawica twoja; [4] »Aby była twoja jałmużna w skrytości; a on Ociec twój patrzący w skrytości, on odda tobie na jawi. [5] »A gdybyś się modlił, nie będziesz jako obłudnicy; iż miłują w zgromadzeniach i na rogach ulic stojąc modlić się, aby się okazali ludziom; Amen powiedam wam: Iż już mają zapłatę swoję. [6] »Lecz ty gdybyś się modlił, wnidź do komory swej, i zawarszy drzwi swoje, módl się onemu Ojcu swemu, który jest w skrytości; a on Ociec twój patrzący w skrytości, odda tobie na jawi. [7] »A modląc się, nie będziecie próżnomówni, jako pogani; mniemają bowiem, iż w wielomówności swojej wysłuchani będą. [8] »Nie przypodobywajcie się tedy im; wie bowiem on Ociec wasz, których rzeczy potrzebę macie pierwej niżbyście go wy prosili. [9] »Tak tedy módlcie się wy: Ojcze nasz, który na niebiesiech jesteś; Niech się święci imię twoje. [10] »Niech przyjdzie ono królestwo twoje; niech się sstanie ona wola twoja jako w niebie tak i na ziemi. [11] »Chleba naszego onego powszedniego daj nam dzisia. [12] »I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy winowajcom naszym. [13] »I nie w wódź nas w pokuszenie, ale wyrwi nas od onego złego; iż twoje jest królestwo, i moc, i chwała na wieki, Amen. [14] »Bo jeślibyście odpuścili ludziom upadki ich, odpuści i wam on ociec wasz niebieski. [15] »A jeślibyście nie odpuścili ludziom upadków ich, ani on Ociec wasz odpuści upadków waszych. [16] »A kiedy pościcie nie bądźcie jako obłudnicy ponurymi; niszczą bowiem twarzy swoje, aby się okazali ludziom poszczącymi. Amen powiedam wam: Iż mają zapłatę swoję. [17] »Lecz ty gdy pościsz, namasz twoję głowę, i oblicze twoje umyj; [18] »Abyś się nie okazał ludziom iż pościsz, ale onemu Ojcu twojemu który jest w skrytości; a on Ociec twój patrzący w skrytości, odda tobie na jawi. [19] »Nie skarbcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczy, i gdzie złodzieje wykopują i kradną. [20] »Lecz skarbcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza niszczy, i gdzie złodzieje nie wykopują, i nie kradną. [21] »Gdzie bowiem jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze. [22] »Świecą ciała jest oko; jeśliby tedy oko twoje proste było, całe ciało twoje świetne będzie. [23] »A jeśliby oko twoje złe było, całe ciało twoje ciemne będzie. Jeśli tedy światłość, która jest w tobie, ciemnością jest, ciemność jako wielka będzie? [24] »Żaden nie może dwiema panom służyć; abowiem abo jednego będzie nienawidział, a drugiego będzie miłował; abo jednego trzymać się będzie, a drugiem pogardzi. Nie możecie Bogu służyć i Mammonowi. [25] »Dla tego mówię wam: Nie pieczołujcie się o duszę waszę, cobyście jedli i cobyście pili; ani o ciało wasze czymbyście się odziewali. Zali dusza nie więcej jest niż pokarm? i ciało niż odzienie? [26] »Pojrzycie na ptaki niebieskie, iż nie sieją, ani żną, ani zgromadzają do zchowania, a on Ociec wasz niebieski żywi je. Zali wy nie daleko przewyższacie je? [27] »A któż z was pieczołując się może przyłożyć do wzrostu swego łokieć jeden? [28] »A o odzienie co się pieczołujecie? Nauczcie się lilije polne jako rostą; nie pracują ani przędą, [29] »A powiedam wam, iż ani Salomon we wszytkiej sławie swej przyodziany był jako jedna z tych. [30] »A jeśliż trawę polną która dziś jest, a jutro w piec wrzucona bywa, Bóg tak przyobłoczy, zaż nie daleko więcej, was, małowierni? [31] »Nie pieczołujcie się tedy, mówiąc: Co będziemy jeść, abo co będziemy pić, abo czym przyodziani będziemy? [32] »Bo wszytkich tych rzeczy Pogani domagają się; wie bowiem on Ociec wasz niebieski że potrzebujecie tych rzeczy wszytkich; [33] »Lecz szukajcie naprzód onego królestwa Bożego, i onej sprawiedliwości jego, a te rzeczy wszytkie będą wam przyłożone. [34] »Nie pieczołujcie się tedy na jutro, abowiem jutro pieczołować się będzie o swe rzeczy; Dosyć dniowi jest złość jego. 
«  Ewangelia Mateusza 5 Ewangelia Mateusza 6 Ewangelia Mateusza 7  »