Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy rano było, spólną radę wzięli wszyscy przedniejszy Ofiarownicy, i starszy ludu przeciwko Jezusowi, aby go śmiercią zgładzili.
[2] »A związawszy go, odwiedli, i podali go Poncyusowi Piłatowi staroście.
[3] »Tedy ujźrzawszy Judasz który go wydał, iż był osądzony, żalem zięty wrócił trzydzieści srebrników przedniejszym Ofiarownikom, i starszym,
[4] »Mówiąc: Zgrzeszyłem, wydawszy krew niewinną! A oni rzekli: Cóż to do nas ma? ty oglądasz.
[5] »I porzuciwszy srebrniki w kościele, ustąpił; i poszedszy zadawił się.
[6] »A przedniejszy Ofiarownicy wziąwszy ony srebrniki, rzekli: Nie godzi się ich wrzucić do korbony; ponieważ zapłata krwie jest.
[7] »A spólną radę wziąwszy, kupili za nie rolą garnczarzowę na pogrzeb gościom.
[8] »Przetoż nazwana jest rola ona, rola krwie, aż do dnia dzisiejszego.
[9] »Tedy się wypełniło co było powiedziano przez Jeremiasza Proroka mówiącego: I wzięli trzydzieści srebrników, szacunk oszacowanego, którego oszacowano od synów Izraelskich.
[10] »I dali je na rolą garnczarzowę, jako mi rozrządził Pan.
[11] »A Jezus stał przed Starostą; i pytał go Starosta, mówiąc: Tyś jest on Król Żydowski? A Jezus rzekł jemu: Ty mówisz.
[12] »A gdy nań skarżono od przedniejszych Ofiarowników, i starszych, nic nie odpowiedział.
[13] »Tedy mówi mu Piłat: Nie słyszysz jako wiele przeciw tobie świadczą?
[14] »I nie odpowiedział mu i na jedno słowo, tak iż się barzo Starosta dziwował.
[15] »A na święto zwykł był Starosta wypuszczać jednego więźnia tłumowi, któregoby chcieli.
[16] »A mieli tedy więźnia znacznego, nazwanego Barabbaszem.
[17] »Gdy się tedy zgromadzili oni, rzekł im Piłat: Którego chcecie wypuszczę wam? Barabbasza, czyli Jezusa nazwanego Christusem?
[18] »Bo wiedział, iż go przez zazdrość wydali byli.
[19] »A gdy siedział on na stolicy sądowej, posłała do niego żona jego, mówiąc: Nie miej żadnej sprawy z onym sprawiedliwym; abowiem wiele rzeczy mię potkały dziś we śnie dla niego.
[20] »A Przedniejszy Ofiarownicy i starszy namówili tłumy, aby prosili o Barabbasza, a Jezusa aby stracili.
[21] »A odpowiedziawszy Starosta, rzekł im: Którego chcecie, abym wam z tych dwu wypuścił? a oni rzekli: Barabbasza.
[22] »Mówi tedy im Piłat: Cóż tedy uczynię Jezusowi nazwanemu Christusem? Rzekli mu wszyscy: Niech będzie ukrzyżowan.
[23] »A Starosta rzekł: Cóż bowiem złego uczynił? a oni obficie krzyczeli, mówiąc: Niech będzie ukrzyżowan!
[24] »A ujźrzawszy Piłat, iż nic nie pomaga, ale więtszy się rozruch sstawa, wziąwszy wodę, umył ręce przed onym tłumem, mówiąc: Niewinny jestem ode krwie sprawiedliwego tego; wy oglądacie.
[25] »A odpowiedziawszy wszytek lud, rzekł: Krew jego na nas, i na dziatki nasze.
[26] »Tedy wypuścił im Barabbasza; a Jezusa ubiczowawszy, podał, aby był ukrzyżowan.
[27] »Tedy Żołnierze Starościni wziąwszy Jezusa do Ratusza, zgromadzili do niego całą rotę.
[28] »A zewlókszy go, obłożyli go płaszczem Szarłatowym.
[29] »I uplótszy koronę z ciernia, włożyli na głowę jego, i trzcinę w prawicę jego, i skłoniwszy kolana przed nim, nagrawali go, mówiąc: Bądź pozdrowiony, Królu Żydowski!
[30] »A uplwawszy go, wzięli trzcinę, i bili go w głowę jego.
[31] »A gdy się z niego naigrali, zwlekli go z onego płaszcza, i oblekli go w szaty jego; i odwiedli go, aby ukrzyżowali.
[32] »A wychodząc, naleźli człowieka Cyreneyczyka imieniem Symona; tego gwałtem przymusili, aby niósł on krzyż jego.
[33] »I przyszedszy na miejsce nazwane Golgotha, które jest nazwane trupich głów miejscem,
[34] »Dali mu pić ocet z żółcią zmieszany; a skosztowawszy, niechciał pić.
[35] »A ukrzyżowawszy go, rozdzielili szaty jego, rzucali los; aby się wypełniło, co powiedziano od Proroka: Rozdzielili szaty moje sobie, i o suknią moję los rzucili.
[36] »I siedząc, strzegli go tam.
[37] »I włożyli nad głowę jego obwinienie jego napisane: Ten jest Jezus on Król Żydowski.
[38] »Tedy ukrzyżowani byli z nim dwa zbójce, jeden po prawicy, a drugi po lewicy.
[39] »A imo chodzący bluźnili go, kiwając głowami swymi,
[40] »A mówiąc: Ty, co rozwalasz Kościół, a we trzech dniach budujesz, zachowaj sam siebie. Jeśli syn jesteś Boży, zstąp z krzyża.
[41] »A także i Przedniejszy Ofiarownicy nagrawając z uczonymi w Piśmie, i z starszymi, mówili:
[42] »Insze zachowywał, sam siebie zachować nie może. Jeśli Król Izraelski jest, niech zstąpi teraz z krzyża, a uwierzymy mu.
[43] »Dufał w Boga, niechże go wyrwie teraz, jeśli go chce. Bo mówił: Iż Bożym Synem jestem.
[44] »Atoż i zbójce, którzy byli ukrzyżowani z nim, urągali mu.
[45] »A od szóstej godziny, ciemność się sstała po wszytkiej ziemi, aż do godziny dziewiątej.
[46] »A około dziewiątej godziny, zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eli! Eli! lamasabachthani? to jest, Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?
[47] »A niektórzy z onych co tam stali, usłyszawszy mówili: Iż Eliasza woła ten.
[48] »A wnet bieżawszy jeden z nich, i wziąwszy gębkę, i napełniwszy octem, i włożywszy na trzcinę, napoił go.
[49] »A drudzy mówili: Zaniechaj, patrzajmy jeśli przyjdzie Eliasz aby go zachował.
[50] »A Jezus zasię krzyknąwszy głosem wielkim, wypuścił ducha.
[51] »A oto, zasłona Kościelna rozerwała się na dwoję, od wierzchu, aż do dołu; i zadrzżała ziemia, a skały się rozrywały.
[52] »I groby się otworzyły; i wiele ciał świętych którzy byli zasnęli, wzbudzonych jest:
[53] »I wyszedszy z grobów, po wzbudzeniu jego weszli do świętego miasta, i ukazali się wielom.
[54] »A Setnik i ci co z nim strzegli Jezusa, ujźrzawszy drzżenie ziemie i co się działo, bali się srodze, mówiąc: Prawdziwie Bożym Synem był ten.
[55] »A było tam niewiast wiele z daleka przypatrujących się, które szły były za Jezusem od Galileiey posługując mu.
[56] »Między któremi była Marya Magdalena, i Marya Jakóba i Jozego matka, i matka synów Zebedeuszowych.
[57] »A gdy wieczór był, przyszedł człowiek bogaty z Arymathyey, imieniem Józef, który i sam uczniem się sstał Jezusowi.
[58] »Ten przystąpiwszy do Piłata, prosił o ciało Jezusowe; tedy Piłat kazał, oddać ciało.
[59] »A wziąwszy ono ciało Józef, uwinął je w prześcieradło czyste.
[60] »I położył je w nowym swoim grobie, który był wykował w opoce; a przywaliwszy kamień wielki do drzwi grobowych, odszedł.
[61] »A była tam Marya Magdalena, i druga Marya, które siedzące przeciwko grobowi.
[62] »A nazajutrz, który jest dzień po przygotowaniu, zgromadzili się Przedniejszy Ofiarownicy, i Faryzeuszowie do Piłata,
[63] »Mówiąc: Panie, wspomnieliśmy iż on zwodziciel powiedział, jeszcze żywąc: Po trzech dniach wzbudzon będę.
[64] »Roskaż tedy aby obwarowano grób, aż do trzeciego dnia; by snać przyszedszy uczniowie jego nocą, nie ukradli go, i powiedzieli ludowi: Wzbudzon jest z martwych; i będzie ostateczny błąd, gorszy pierwszego.
[65] »Rzekł im Piłat: Macie straż! Idźcie, obwarujcie, jako umiecie.
[66] »A oni szedszy, obwarowali grób, zapieczętowawszy kamień, z strażą.