Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tedy przypodobane będzie ono Królestwo niebieskie dziesiąci pannom, które wziąwszy kagańce swe wyszły przeciw oblubieńcowi.
[2] »A pięć z nich było rostropnych, a pięć głupich.
[3] »Które głupie, wziąwszy kagańce swe, nie wzięły z sobą oliwy.
[4] »A rostropne wzięły oliwy w naczynia swe z kagańcami swymi.
[5] »A gdy odwłaczał oblubieniec, zdrzymały się wszytkie, i posnęły.
[6] »A o pułnocy, krzyk się sstał: Oto, oblubieniec idzie, wynidźcie na zabieżenie jemu!
[7] »Tedy wstały wszytkie panny ony, i ochędożyły kagańce swe.
[8] »A głupie rostropnym rzekły: Dajcie nam z oliwy waszej; bo kagańce nasze gasną.
[9] »A odpowiedziały rostropne, mówiąc: By snadź mało nie było nam i wam; ale raczej idźcie do przedających, i kupcie sobie.
[10] »A gdy odchodzą one kupować, przyszedł oblubieniec; a one gotowe, weszły z nim na wesela; i zamknione są drzwi.
[11] »A potym przychodzą i drugie panny, mówiąc: Panie, panie otwórz nam.
[12] »A on odpowiedziawszy, rzekł: Amen mówię wam: Nie znam was.
[13] »Czujcie tedy, bo nie wiecie dnia ani godziny której syn człowieczy przyjdzie.
[14] »Abowiem jako człowiek odjeżdżający wezwał własnych sług, i oddał im majętności swe.
[15] »I temuć, dał pięć talentów; a owemu dwa, a onemu jeden; każdemu według własnej możności; i odjechał wnet.
[16] »A poszedszy on który pięć wziął talentów, robił imi, i zyskał drugie pięć talentów.
[17] »Także i on który dwa, zyskał i on drugie dwa.
[18] »A on który wziął jeden, odszedszy zakopał w ziemi, i skrył srebro pana swego.
[19] »A po czasie mnogim przychodzi pan sług onych, i znasza liczbę z nimi.
[20] »A przystąpiwszy on który pięć talentów wziął, przyniósł drugie pięć talentów, mówiąc: Panie pięć talentoweś mi oddałeś, otom, drugie pięć talentów zyskał imi.
[21] »A rzekł mu Pan jego: Dobrze sługo dobry i wierny, nad małem byłeś wierny, na wielem cię postanowię; wnidź do onego wesela Pana twego.
[22] »A przystąpiwszy on który dwa talenty wziął, rzekł: Panie dwa talentyś mi oddałeś; otom, drugie dwa talenty zyskał imi.
[23] »Rzekł mu Pan jego: Dobrze sługo dobry i wierny;, nad małem byłeś wierny, na wielem cię postanowię; wnidź do onego wesela Pana twego.
[24] »A przystąpiwszy i on który jeden talent wziął, rzekł: Panie, znałem cię iż twardy jesteś człowiek, który żniesz gdzieś nie siał, i zgromadzasz skądeś nie rozproszył.
[25] »I bojąc się, odszedszy skryłem talent twój w ziemi; Oto, masz swe.
[26] »A odpowiedziawszy Pan jego, rzekł mu: Zły sługo i gnuśny, wiedziałeś iż żnę gdziem nie siał, i zgromadzam skądem nie rozproszył.
[27] »Potrzeba tedy było tobie włożyć srebro moje do onych, którzy pieniądzami handlują; a przyszedszy ja, odebrał bym wżdy był moje z lichwą.
[28] »Weźmicie tedy od niego on talent, a dajcie onemu który ma dziesięć talentów.
[29] »Abowiem mającemu wszelkiemu, będzie dano, i obfitować będzie; a od niemającego, i to co ma, będzie odjęto od niego.
[30] »A niepożytecznego sługę wyrzućcie do ciemności onej zewnętrzniejszej; tam będzie on płacz, i ono zgrzytanie zębów.
[31] »A kiedy przyjdzie Syn człowieczy w sławie swej, i wszyscy święci Aniołowie z nim, tedy siędzie na stolicy sławy swej.
[32] »I będą zgromadzone przedeń wszytkie narody, i odłączy je, jedny od drugich, jako Pasterz odłącza owce od kozłów.
[33] »A postawi, owceć po prawicy swej, a kozły po lewicy.
[34] »Tedy rzecze Król onym którzy będą po prawicy jego: Pódźcie błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie ono zgotowane wam Królestwo od założenia świata.
[35] »Abowiem łaknąłem, a daliście mi jeść; pragnąłem a napoiliście mię; gościemem był, a przygarnęliście mię.
[36] »Nagim był, a przyodzialiście mię; chorowałem, a doglądaliście mię; w ciemnicy byłem, a przyszliście do mnie.
[37] »Tedy odpowiedzą mu sprawiedliwi, mówiąc: Panie, kiedyżeśmy cię widzieli łaknącego, a nakarmiliśmy? abo pragnącego, a napoiliśmy?
[38] »A kiedyżeśmy cię widzieli Gościem, a przygarnęliśmy? abo nagim, a przyodzialiśmy?
[39] »A kiedyżeśmy cię widzieli chorym, abo w ciemnicy, i przyszliśmy do ciebie?
[40] »I odpowiedziawszy Król rzecze im: Amen mówię wam: Ileście uczynili jednemu z tych braciej mojej namniejszych, mnieście uczynili;
[41] »Tedy rzecze i onym po lewicy: Idźcie ode mnie przeklęci do ognia wiecznego, zgotowanemu dyabłu i aniołom jego.
[42] »Abowiem łaknąłem, a nie daliście mi jeść; pragnąłem a nie napoiliście mię.
[43] »Gościemem był, a nie przygarnęliście mię; nagim, a nie przyodzialiście mię; chorym, i w ciemnicy, a nie doglądaliście mię.
[44] »Tedy odpowiedzą mu i oni, mówiąc: Panie, kiedyżeśmy cię widzieli łaknącego, abo pragnącego, abo gościem, abo nagim, abo chorym, abo w ciemnicy, a nie służyliśmy tobie?
[45] »Tedy odpowie im, mówiąc: Amen mówię wam: Ileście nie uczynili jednemu z tych namniejszych, i mnieście nie uczynili.
[46] »I odejdą ci na karanie wieczne; a sprawiedliwi do żywota wiecznego.