Teksty » Nowy Testament - Rakowski » Ewangelia Mateusza » Rozdział 24
«  Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24 Ewangelia Mateusza 25  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A wyszedszy Jezus, poszedł do Kościoła; i przystąpili uczniowie jego, aby mu ukazali budowania Kościelne. [2] »A Jezus im rzekł: Nie widzicież tego wszytkiego? Amen mówię wam: Nie będzie zostawion tu kamień na kamieniu, któryby nie był rozwalon. [3] »A gdy on siedział na górze oliwnej, przystąpili do niego uczniowie z osobna mówiąc: Powiedz nam kiedy te rzeczy będą? i co za znamię onego twego przyszcia i dokonania wieku? [4] »A odpowiedając Jezus, rzekł im: Patrzcie aby kto was nie zwiódł. [5] »Abowiem wiele ich przydzie w imię moje, mówiąc: Jam jest Christus; i wiele ich zwiodą. [6] »A będziecie słyszeć wojny, i wieści o wojnach; patrzciesz abyście się nie trwożyli. Abowiem muszą się wszytkie te rzeczy sstać; ale jeszcze nie jest koniec. [7] »Abowiem powstanie naród przeciw narodowi, i Królestwo przeciw Królestwu; i będą mory i głody, i trzęsienia ziemie miejscami. [8] »A wszytko to jest początkiem bólów. [9] »Tedy podadzą was w ucisk, i zabiją was; i będziecie nienawidzeni od wszech narodów dla imienia mego. [10] »A tedy zgorszy się wiele ich; i jedni drugie wydadzą, i będą mieć w nienawiści jedni drugich. [11] »I wiele fałszywych Proroków powstanie, i zwiodą ich wiele. [12] »A dla rozmnożenia nieprawości, oziębnie miłość wielu. [13] »A ktoby wytrwał do końca, ten będzie zbawion. [14] »I będzie obwoływana ta Ewanielia onego Królestwa po wszytkiej mieszkanej ziemi, na świadectwo wszytkim narodom; a tedy przyjdzie on koniec. [15] »Gdy tedy ujźrzycie onę obrzydłość spustoszenia, powiedzianą przez Daniela Proroka, stojącą na miejscu świętym; (kto to czyta niechaj rozumie.) [16] »Tedy oni którzy w ziemi Judskiey będą, niech uciekają na góry. [17] »Kto na dachu, niechaj nie zstępuje aby co wziął z domu swego. [18] »A kto na roli, niech się nie wraca na zad brać szat swoich. [19] »A biada brzemiennym, i piersiami karmiącym w ony dni. [20] »A proście, aby nie było uciekanie wasze zimie ani w Szabat. [21] »Będzie bowiem tedy ucisk wielki, jaki nie był od początku świata, aż do tąd, i nigdy nie będzie. [22] »I gdyby nie były skrócone dni ony, nie byłoby zachowane żadne ciało; lecz dla wybranych skrócone będą dni one. [23] »Tedy jeśliby kto wam rzekł: Oto tu Christus, abo tu; nie wierzcie. [24] »Abowiem powstaną fałszywi Christusowie, i fałszywi Prorocy, i dadzą znamiona wielkie i cuda; tak iżby zwiedli (by możno) i wybrane. [25] »Otom wprzód powiedział wam. [26] »Jeśliby tedy rzekli wam: Oto na puszczy jest; nie wychodźcie. Oto w komorach; nie wierzcie. [27] »Jako bowiem błyskawica wychodzi od wschodnich stron, i okazuje się aż na zachodnich; tak będzie i przyszcie Syna człowieczego. [28] »Bo gdziebykolwiek był ścierw, tam się zgromadzą Orłowie. [29] »A wnetże po ucisku dni onych, słońce zaćmi się; I księżyc nie da jasności swej, i gwiazdy upadną z nieba, i mocy niebieskie zatrząsną się. [30] »A tedy się okaże znamię Syna człowieczego na niebie; tedy będą kwilić wszytkie pokolenia ziemie, i oglądają Syna człowieczego przychodzącego na obłokach Niebieskich z mocą i sławą wielką. [31] »I pośle Anioły swe z trąbą głosu wielkiego, i zgromadzą wybrane jego ze czterech wiatrów, od krajów niebios, aż do krajów ich. [32] »A od figi uczcie się podobieństwa; kiedy już gałąź jej jędrna będzie, i liścia wypuszcza, znacie iż blisko jest lato. [33] »Tak i wy gdy ujźrzycie wszytkie te rzeczy, wiedzcie, iż blisko jest u drzwi. [34] »Amen mówię wam: Nie przeminie rodzaj ten, ażby się wszytkie te rzeczy sstały. [35] »Niebo i ziemia przeminą, ale mowy moje nie przeminą. [36] »A o dniu onym i godzinie nikt nie wie, ani Aniołowie niebiescy, jedno sam tylko Ociec mój. [37] »A jako były dni Noego, tak będzie i ono przyszcie Syna człowieczego. [38] »Jako bowiem we dni ony przed Potopem, jedli, i pili, i ożeniali się, i za mąż dawali, aż do dnia, którego wszedł Noe do Korabia. [39] »I nie poznali, aż przyszedł Potop, i zabrał wszytki; tak będzie i ono przyszcie Syna człowieczego. [40] »Tedy będą dwa na roli; jeden bywa wzięty, a drugi zostawiony. [41] »Dwie mielące we młynie, jedna bywa wzięta, a druga zostawiona. [42] »Czujcie tedy, iż nie wiecie której godziny Pan wasz przyjdzie. [43] »A ono wiedzcie, że gdyby domowy gospodarz wiedział której straży złodziej przychodzi, czułby wżdy, aniby dopuścił podkopać domu swego. [44] »Dla tego i wy bądźcie gotowi; bo której godziny nie mniemacie, syn człowieczy przyjdzie. [45] »Któryż tedy jest on wierny sługa i rostropny którego postanowił Pan jego nad czeladzią swą, aby im dał pokarm w czas? [46] »Szczęśliwy sługa on, którego przyszedszy Pan jego, najdzie czyniącego tak. [47] »Amen mówię wam: Że nad wszytkimi majętnościami swymi postawi go. [48] »A jeśliby rzekł zły sługa on w sercu swym: Odwłacza Pan mój przyść. [49] »I począłby bić spólne sługi swe, a jeść i pić z pijanicami; [50] »Przyjdzie Pan sługi onego, dnia którego on nie oczekawa, i godziny której nie wie; [51] »I odłączy go precz, i część jego z obłudnikami położy; tam będzie on płacz i ono zgrzytanie zębów. 
«  Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24 Ewangelia Mateusza 25  »