BibliePolskie.pl

[01 PNŚ1997] Prawdę mówię w Chrystusie; nie kłamię, gdyż moje sumienie świadczy wespół ze mną w duchu świętym,

[01 PNŚ2018] Jako naśladowca Chrystusa mówię prawdę. Nie kłamię. Moje własne sumienie pozostające w zgodzie z duchem świętym zaświadcza,

[02 PNŚ1997] że odczuwam wielki smutek, a także nieustanną boleść w mym sercu.

[02 PNŚ2018] że odczuwam w sercu wielki smutek i nieustanny ból.

[03 PNŚ1997] Albowiem życzyłbym sobie, żebym ja sam został jako przeklęty oddzielony od Chrystusa dla dobra moich braci, moich krewnych według ciała,

[03 PNŚ2018] Bo dla dobra swoich braci, swoich rodaków, byłbym nawet gotowy sam zostać przeklęty i oddzielony od Chrystusa.

[04 PNŚ1997] którzy jako tacy są Izraelitami, do których należy usynowienie oraz chwała i przymierza, i nadanie Prawa, i święta służba, i obietnice;

[04 PNŚ2018] Są to przecież Izraelici, którzy zostali usynowieni przez Boga, którzy otrzymali chwałę, przymierza, Prawo, świętą służbę i obietnice.

[05 PNŚ1997] do których należą praojcowie i z których Chrystus wywodzi się według ciała: Bóg, który jest nad wszystkim, niech będzie błogosławiony na wieki. Amen.

[05 PNŚ2018] Są to potomkowie praojców, od których pod względem cielesnym pochodzi Chrystus. Niech Bóg, który jest nad wszystkim, będzie wysławiany na wieki. Amen.

[06 PNŚ1997] Jednakże to nie znaczy, że słowo Boga zawiodło. Gdyż nie wszyscy, którzy wywodzą się z Izraela, rzeczywiście są Izraelem.

[06 PNŚ2018] Nie znaczy to jednak, że słowo Boga zawiodło. Bo nie wszyscy, którzy pochodzą od Izraela, rzeczywiście są Izraelem.

[07 PNŚ1997] I nie wszyscy przez to, że stanowią potomstwo Abrahama, są dziećmi, lecz: Co będzie zwane twoim potomstwem, będzie poprzez Izaaka.

[07 PNŚ2018] I nie wszyscy z racji tego, że stanowią potomstwo Abrahama, naprawdę są jego dziećmi. Raczej jak napisano: „Obiecane ci potomstwo przyjdzie przez Izaaka”.

[08 PNŚ1997] Znaczy to, że dzieci cielesne nie są rzeczywiście dziećmi Bożymi, ale dzieci według obietnicy - te są poczytywane za potomstwo.

[08 PNŚ2018] To znaczy, że nie jego dzieci cielesne naprawdę są dziećmi Bożymi. Za prawdziwe potomstwo Abrahama uważane są dzieci urodzone zgodnie z obietnicą.

[09 PNŚ1997] Gdyż słowo obietnicy było następujące: O tym czasie przyjdę i Sara będzie miała syna.

[09 PNŚ2018] Słowa obietnicy były następujące: „Przyjdę za rok o tej porze i Sara będzie miała syna”.

[10 PNŚ1997] Ale nie tylko w tym wypadku, lecz także wtedy, gdy Rebeka poczęła bliźnięta z jednego mężczyzny, Izaaka, naszego praojca:

[10 PNŚ2018] Ale obietnica została złożona również wtedy, gdy zaszła w ciążę Rebeka i miała urodzić naszemu praojcu Izaakowi bliźnięta.

[11 PNŚ1997] bo gdy się jeszcze nie urodziły ani nie uczyniły nic dobrego czy podłego, wtedy - aby zamierzenie Boże dotyczące wybrania pozostawało zależne nie od uczynków, lecz od Tego, który powołuje -

[11 PNŚ2018] Gdy jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani nic złego, wtedy — żeby zgodnie z zamierzeniem Bożym wybór dalej zależał nie od czyichś uczynków, lecz od Tego, który powołuje —

[12 PNŚ1997] powiedziano jej: Starszy będzie niewolnikiem młodszego.

[12 PNŚ2018] powiedziano jej: „Starszy będzie niewolnikiem młodszego”.

[13 PNŚ1997] Tak jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, lecz Ezawa znienawidziłem.

[13 PNŚ2018] Tak jak napisano: „Pokochałem Jakuba, a Ezawa znienawidziłem”.

[14 PNŚ1997] Cóż więc powiemy? Czy u Boga jest niesprawiedliwość? Przenigdy!

[14 PNŚ2018] Co więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nic podobnego!

[15 PNŚ1997] Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się nad tym, nad kim się zmiłuję, i okażę współczucie temu, komu okażę współczucie.

[15 PNŚ2018] Mówi On do Mojżesza: „Okażę miłosierdzie temu, komu zechcę je okazać, i okażę współczucie temu, komu zechcę je okazać”.

[16 PNŚ1997] A zatem nie zależy to od chcącego ani od biegnącego, lecz od Boga, który okazuje miłosierdzie.

[16 PNŚ2018] A zatem wybór nie zależy od czyjegoś pragnienia ani od czyichś wysiłków, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.

[17 PNŚ1997] Gdyż Pismo mówi do faraona: Właśnie dlatego pozwoliłem ci pozostać, aby w związku z tobą pokazać swoją moc i aby moje imię było oznajmiane po całej ziemi.

[17 PNŚ2018] Do faraona mówi On w Pismach: „Zostawiłem cię przy życiu tylko dlatego, żeby na twoim przykładzie pokazać swoją moc i żeby moje imię było rozgłaszane po całej ziemi”.

[18 PNŚ1997] A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, ale komu chce, pozwala popaść w zatwardziałość.

[18 PNŚ2018] Tak więc komu chce, okazuje On miłosierdzie, a komu chce, pozwala zaciąć się w uporze.

[19 PNŚ1997] Powiesz mi więc: Dlaczego jeszcze doszukuje się wady? Bo któż się oparł jego wyraźnej woli?

[19 PNŚ2018] Zapytasz mnie więc: „Dlaczego Bóg wciąż doszukuje się winy? Czy ktoś może sprzeciwić się Jego woli?”.

[20 PNŚ1997] O człowiecze, kimże właściwie jesteś, że hardo odpowiadasz Bogu? Czyż rzecz uformowana powie temu, który ją uformował: Dlaczego tak mnie uczyniłeś?

[20 PNŚ2018] Człowieku, kim ty właściwie jesteś, że śmiesz krytykować Boga? Czy rzecz uformowana powie temu, który ją uformował: „Dlaczego mnie taką zrobiłeś?”.

[21 PNŚ1997] A czyż garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły uczynić jedno naczynie do użytku zaszczytnego, drugie zaś do użytku niezaszczytnego?

[21 PNŚ2018] Czy garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły zrobić jedno naczynie do celów zaszczytnych, a drugie do celów niezaszczytnych?

[22 PNŚ1997] A jeśli Bóg, chociaż chciał okazać swój srogi gniew i dać poznać swą moc, tolerował z ogromną miarą wielkodusznej cierpliwości naczynia srogiego gniewu przyszykowane na zagładę,

[22 PNŚ2018] Jeśli więc Bóg — choć chciał okazać swój gniew i ukazać swoją moc — z ogromną cierpliwością tolerował naczynia gniewu zasługujące na zniszczenie, to co z tego?

[23 PNŚ1997] żeby dać poznać bogactwo swej chwały na naczyniach miłosierdzia, które z góry przygotował ku chwale,

[23 PNŚ2018] I co z tego, jeśli uczynił tak, żeby ukazać bogactwo swej chwały na naczyniach miłosierdzia, które z góry przygotował dla chwały,

[24 PNŚ1997] mianowicie na nas, których powołał nie tylko spośród Żydów, lecz także spośród narodów, to co z tego?

[24 PNŚ2018] czyli na nas, których powołał nie tylko spośród Żydów, lecz także spośród innych narodów?

[25 PNŚ1997] Tak jak też mówi u Ozeasza: Tych, którzy nie są moim ludem, nazwę ludem moim, a tę, która nie była umiłowana - umiłowaną;

[25 PNŚ2018] Tak jak mówi w Księdze Ozeasza: „Tych, którzy nie są moim ludem, nazwę ‚swoim ludem’, a tę, która nie była kochana, nazwę ‚kochaną’.

[26 PNŚ1997] a w miejscu, gdzie im powiedziano: Nie jesteście moim ludem, tam będą nazwani synami Boga żywe

[26 PNŚ2018] I tam, gdzie im mówiono: ‚Nie jesteście moim ludem’, nazwie się ich ‚synami żywego Boga’”.

[27 PNŚ1997] Ponadto Izajasz woła w związku z Izraelem: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morza, to wybawiony zostanie ostatek.

[27 PNŚ2018] Ponadto Izajasz ogłasza w związku z Izraelem: „Choćby Izraelitów było tak dużo jak piasku morskiego, wybawiony zostanie tylko ostatek.

[28 PNŚ1997] Jehowa bowiem dokona na ziemi rozrachunku, doprowadzając go do końca i przycinając.

[28 PNŚ2018] Bo Jehowa dokona na ziemi rozrachunku — całkowicie i bez zwlekania”.

[29 PNŚ1997] Jak to też niegdyś powiedział Izajasz: Gdyby Jehowa zastępów nie pozostawił nam potomstwa, stalibyśmy się podobni do Sodomy i zostalibyśmy upodobnieni do Gomory.

[29 PNŚ2018] Izajasz również to zapowiedział: „Gdyby Jehowa, Bóg Zastępów, nie pozostawił nam potomstwa, stalibyśmy się jak Sodoma, przypominalibyśmy Gomorę”.

[30 PNŚ1997] Cóż więc powiemy? To, że ludzie z narodów, chociaż nie zabiegali o prawość, osiągnęli prawość - prawość wynikającą z wiary;

[30 PNŚ2018] Co więc powiemy? To, że ludzie z innych narodów, chociaż nie zabiegali o prawość, osiągnęli prawość — prawość wynikającą z wiary.

[31 PNŚ1997] natomiast Izrael, chociaż zabiegał o prawo prawości, nie osiągnął tego prawa.

[31 PNŚ2018] Natomiast Izrael, chociaż zabiegał o prawość opartą na Prawie, nie osiągnął jej.

[32 PNŚ1997] Z jakiego powodu? Ponieważ nie zabiegał o nie przez wiarę, lecz jakby przez uczynki. Potknęli się o kamień potknięcia;

[32 PNŚ2018] Dlaczego? Ponieważ nie zabiegał o nią przez wiarę, lecz przez uczynki — jakby dzięki nim było to możliwe. Potknął się o „kamień, o który ludzie się potykają”.

[33 PNŚ1997] tak jak jest napisane: Oto kładę w Syjonie kamień potknięcia i masyw skalny obrazy, ale kto oprze na nim swą wiarę, nie dozna rozczarowania.

[33 PNŚ2018] Tak jak napisano: „Kładę na Syjonie kamień, o który ludzie się potykają, skałę, przez którą upadają, ale kto oprze na nim swoją wiarę, nie będzie rozczarowany”.