LIST DRUGI APOSTOŁA PAWŁA DO TYMOTEUSZA
ROZDZIAŁ 1.
I. Upomnienia do trwania w służbie kaznodziejskiej 1-18.
1. Paweł, apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, według obietnicy życia, które jest w Chrystusie Jezusie,
2. Do Tymoteusza, umiłowanego syna. Łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca, i Chrystusa Jezusa, Pana naszego.
3. Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy ciebie nieustannie wspominam w moich modlitwach, w nocy i we dnie.
4. Pragnę cię widzieć, pamiętając o twoich łzach, abym został napełniony radością,
5. Przywodząc sobie na pamięć twoją nieobłudną wiarę, która najpierw mieszkała w twojej babce Loidzie i w twojej matce Eunice, a pewien jestem, że i w tobie mieszka.
6. Dla tej przyczyny przypominam ci, abyś wzniecał dar Boży, który w tobie jest przez włożenie moich rąk.
7. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia.
8. Dlatego nie wstydź się świadectwa Pana naszego, ani też mnie, jego więźnia, ale cierp wspólnie ze mną dla Ewangelii według mocy Boga,
9. Który nas zbawił i powołał powołaniem świętym, nie według naszych czynów, ale według swojego postanowienia i łaski, danej nam w Chrystusie Jezusie, przed czasami wiecznymi,
10. A teraz objawionej przez okazanie się Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, który zgładził śmierć, a życie i nieśmiertelność wywiódł na światło przez Ewangelię,
11. Dla której jestem postanowiony kaznodzieją i apostołem, i nauczycielem pogan.
12. Z tego też powodu znoszę cierpienia; ale nie wstydzę się, gdyż wiem, komu zaufałem, i pewny jestem, że On jest mocny zachować to, co mi powierzył, aż do owego dnia.
13. Zatrzymaj wzór zdrowych słów, które słyszałeś ode mnie, w wierze i miłości, która jest w Chrystusie Jezusie.
14. Strzeż powierzonego dobra przez Ducha Świętego, który w nas mieszka.
15. Wiesz to, że odstąpili ode mnie wszyscy, którzy są w Azji, a wśród nich Fygelos i Hermogenes.
16. Niech Pan da miłosierdzie domowi Onezyfora, że mnie często pokrzepiał i nie wstydził się moich więzów,
17. Ale będąc w Rzymie, bardzo gorliwie mnie szukał, i znalazł.
18. Niech Pan mu da, aby znalazł miłosierdzie u Pana, w ów dzień; a jak mi służył w Efezie, ty wiesz bardzo dobrze.
ROZDZIAŁ 2.
I. Tymoteusz ma być podobny do żołnierza 1-5. II. Dla Chrystusa należy cierpieć zło 6-13. III. Jak ma zachowywać się sługa Boży 14-26.
1. Dlatego ty, mój synu, wzmacniaj się w łasce, która jest w Chrystusie Jezusie;
2. A to, co słyszałeś ode mnie przy wielu świadkach, powierz ludziom wiernym, którzy byliby zdolni i innych nauczać.
3. Dlatego też cierp, jako dobry żołnierz Jezusa Chrystusa.
4. Żaden żołnierz nie wikła się sprawami tego życia, aby podobać się temu, który go powołał do wojska.
5. A jeśliby ktoś stanął też do zapasów, nie otrzyma wieńca, jeżeli nie walczy prawidłowo.
II. 6. Rolnik, który się trudzi, powinien pierwszy korzystać z plonów.
7. Rozważ, co mówię, a Pan niech ci da we wszystkim zrozumienie.
8. Pamiętaj, że Jezus Chrystus powstał z martwych, który jest z nasienia Dawida, według mojej Ewangelii,
9. Za którą cierpię aż do więzów, jak złoczyńca; ale Słowo Boże nie jest związane.
10. Dlatego wszystko znoszę dla wybranych, aby i oni dostąpili zbawienia, które jest w Chrystusie Jezusie, z chwałą wieczną.
11. Wierna jest to mowa; albowiem jeśli z Nim umarliśmy, z Nim też będziemy żyć;
12. Jeśli cierpimy, z Nim też będziemy królować; jeśli się Go zapieramy, i On się nas zaprze;
13. Jeśli my jesteśmy niewierni, On pozostaje wiernym, gdyż zaprzeć się samego siebie nie może.
III. 14. To przypominaj, oświadczając przed obliczem Pana, aby nie wdawali się w spory o słowa, co nie służy do niczego, tylko do zguby słuchaczy.
15. Staraj się gorliwie, abyś stanął przed Bogiem jako doświadczony pracownik, który nie musiałby się wstydzić i który dobrze rozbierałby słowo prawdy.
16. Tych natomiast o pospolitej i pustej mowie unikaj; albowiem oni jeszcze bardziej pogłębią się w bezbożności.
17. A mowa ich, będzie się szerzyć jak gangrena, do nich należą Hymeneusz i Filetos,
18. Którzy od prawdy zboczyli, mówiąc, że zmartwychwstanie już się dokonało, i obalają wiarę niektórych.
19. Jednakże fundament Boży stoi niewzruszony, mając tę pieczęć: Zna Pan tych, którzy są Jego; i: Niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy, który wymawia imię Chrystusa.
20. A w wielkim domu są nie tylko naczynia złote i srebrne, ale też drewniane i gliniane, jedne służą do celów zaszczytnych, drugie natomiast do nie zaszczytnych.
21. Jeśli więc ktoś samego siebie oczyścił od tych rzeczy, będzie naczyniem do celów zaszczytnych, poświęconym i użytecznym Panu, przygotowanym do wszelkiej dobrej sprawy.
22. Uciekaj też od młodzieńczych pożądliwości, ale podążaj do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.
23. Unikaj także głupich i nie wychowawczych dociekań, wiedząc, że rodzą waśnie.
24. Ale sługa Pański nie powinien kłócić się, lecz ma być uprzejmy dla wszystkich, zdolny do nauczania, cierpliwie znoszący złych,
25. Który z łagodnością nauczałby przeciwników, w nadziei, że Bóg ich przyprowadzi do upamiętania i poznania prawdy,
26. Aby wytrzeźwieli z sideł diabła, który ich złowił ku pełnieniu jego woli.
ROZDZIAŁ 3.
I. O bezbożności czasów ostatecznych 1-9. II. Trwanie w nauce Pisma Świętego 10-17.
1. A to wiedz, że w dni ostateczne nastaną czasy trudne;
2. Albowiem ludzie będą samolubni, chciwi na pieniądze, zarozumiali, pyszni, bluźniercy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni,
3. Wyzuci z miłości, wiarołomni, oszczerczy, niepowściągliwi, okrutni, dobra nie miłujący,
4. Zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący raczej rozkosze niż Boga,
5. Którzy mają pozór pobożności, ale zaparli się jej mocy; i tych unikaj.
6. Albowiem do nich należą ci, którzy wciskają się do domów, zniewalając kobiety obciążone grzechami, kierowane różnymi pożądliwościami,
7. Które zawsze uczą się, a nigdy nie mogą dojść do poznania prawdy.
8. A jak Jannes i Jambres sprzeciwiali się Mojżeszowi, tak i ci sprzeciwiają się prawdzie, ludzie skażonego rozumu, bezwartościowi, jeśli chodzi o wiarę.
9. Ale daleko nie zajdą; albowiem głupota ich będzie jawna wobec wszystkich, jak to stało się z tamtymi.
II. 10. Ale ty poszedłeś za moją nauką, za sposobem życia, za postanowieniami, wiarą, wytrwałością, miłością, cierpliwością,
11. Prześladowaniami, cierpieniami, które mnie spotkały w Antiochii, w Ikonii i w Listrze, które to prześladowania zniosłem; a ze wszystkich wyrwał mnie Pan.
12. Ale i wszyscy, którzy chcą żyć pobożnie w Chrystusie Jezusie, będą prześladowani.
13. Lecz źli ludzie i zwodziciele będą wzrastać w złym, wprowadzając w błąd i sami błądząc.
14. Ale ty trwaj w tym, czego się nauczyłeś, i co ci powierzono, wiedząc, od kogo się tego nauczyłeś,
15. A że od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę, która jest w Chrystusie Jezusie.
16. Całe Pismo od Boga jest natchnione, i pożyteczne do nauki, do karcenia, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,
17. Aby człowiek Boży był doskonały, wyposażony ku wszelkiemu dobremu dziełu.
ROZDZIAŁ 4.
I. Zalecenie zwiastowania Ewangelii 1-5. II. Apostoł mówi o swojej śmierci 6-18. III. Pozdrowienia 19-23.
1. Ja więc świadczę przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, który ma sądzić żywych i umarłych o Jego pojawieniu się i Jego Królestwie,
2. Głoś słowo, nalegaj w dogodnym i w niedogodnym czasie, karć, grom, napominaj ze wszelką cierpliwością i nauką.
3. Albowiem przyjdzie czas, gdy zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich pożądliwości zgromadzą sobie nauczycieli, łechcących ucho,
4. I odwrócą się od słuchania prawdy, a zwrócą się ku baśniom.
5. Ale ty bądź trzeźwy we wszystkim, cierp, wykonuj dzieło ewangelisty, wypełnij swoją służbę.
II. 6. Albowiem już jestem wylany na ofiarę, i nadszedł czas mojego odejścia.
7. Dobry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem;
8. W końcu czeka na mnie wieniec sprawiedliwości, który mi odda w ów dzień Pan, sędzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, lecz i wszystkim, którzy umiłowali Jego przyjście.
9. Staraj się przyjść do mnie prędko.
10. Albowiem Demas mnie opuścił, bo umiłował ten świat, i poszedł do Tesalonik, Krescens do Galacji, Tytus do Dalmacji;
11. Sam tylko Łukasz jest ze mną. Marka weź i przyprowadź z sobą; bo jest dla mnie bardzo pożyteczny do służby.
12. A Tychika posłałem do Efezu.
13. Płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karpusa, gdy przyjdziesz, przynieś z sobą, i księgi, zwłaszcza pergaminy.
14. Aleksander brązownik wyrządził mi wiele złego; niech mu odda Pan według jego czynów;
15. Ty również jego się strzeż, albowiem bardzo sprzeciwiał się naszym słowom.
16. W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stał, ale wszyscy mnie opuścili; niech im to nie będzie policzone.
17. Ale Pan przy mnie stał i mnie umocnił, aby przeze mnie było dopełnione zwiastowanie, i żeby je słyszeli wszyscy poganie; i zostałem wyrwany z lwiej paszczy.
18. Wyrwie mnie Pan z każdego złego dzieła, i zachowa do swojego Królestwa niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków. Amen.
III. 19. Pozdrów Pryscylę i Akwilę, i dom Onezyfora.
20. Erast został w Koryncie, a chorego Trofima zostawiłem w Milecie.
21. Staraj się przyjść przed zimą. Pozdrawiają cię Eubulus i Pudens, i Linus, i Klaudia, i wszyscy bracia.
22. Pan Jezus niech będzie z twoim duchem. Łaska Boża niech będzie z wami. Amen.
List drugi napisany jest z Rzymu do Tymoteusza (który był pierwszym biskupem w Efezie), gdy Paweł powtórnie stanął przed Cezarem Neronem.